شیرین کننده ها که به عنوان جایگزین قند و شکر در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شوند علاوه بر اینکه فاقد کالری و یا تقریبا بدون کالری هستند طعم شیرین مطلوبی دارند .

کشف اولین شیرین کننده یعنی ساخارین به بیش از یک قرن قبل در سال ۱۸۷۹ باز می گردد. از آن زمان تاکنون انواع دیگری از شیرین کننده ها مانند آسه سولفام پتاسیم – آسپارتام – سیکلامات – استویا  و سوکرالوز نیز وارد بازار شده اند.

برای اینکه یک شیرین کننده برای استفاده در بازار و صنایع غذایی تائید شود نخست باید توسط مراجع صنایع غذایی مورد ارزیابی کامل قرار گیرند . در اتحادیه اروپا این وظیفه بر عهده سازمان ایمنی غذائی اروپا (EFSA) است. در سطح بین المللی نیز مسئولیت ارزیابی ایمنی تمام مواد افزودنی از جمله شیرین کننده ها بر عهده (JECFA)   سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) است . بنابراین شیرین کننده هایی که مورد تائید این سازمان ها هستند را می توانید با خیال راحت مصرف کنید. 

مهم ترین دلایل توصیه به استفاده از شیرین کننده های رژیمی عباتند از:

• این شیرین کننده ها می توانند برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشند. زیرا بر خلاف قند و شکر بر قند خون تاثیر نمی گذارند.
• شیرین کننده های رژیمی غیر کاریوژنیک هستند. به این معنی که باعث پوسیدگی دندان نمی شوند